این اتفاقی که میخوام براتون تعریف کنم بر میگرده به حدودِ ۲۰ سالِ پیش

زمانی که من دختربچهء ۶ ساله‌ای بودم‌.شاید فکر کنید بچه بودم حتماً توهم داشتم اما نه‌.من تک به تکِ اون لحظه‌هارو قشنگ به خاطرم سپردم
من و خونوادم تو یه خونهء قدیمی زندگی می‌کنیم‌.که این اتفاقا زمانی افتاد که خونه نوسازی نشده بود
حدوداً ۶ ساله بودم که بخاطرِ بیماریم چون مُسری بود دکتر به مادرم گفت باید جدا از بقیه اعضاء خانواده بخوابه‌.و پدر و مادرم هم قبول کردن و وقتی برگشتیم خونه‌ شب که شد تشک و پتوی من‌رو توی پذیرایی پهن کردن جایی جدا از بقیه(چون ما یه خونواده پرجمعیت بودیم که کسی اتاق اختصاصی نداشت و تو دوتا اتاقش دو سه نفری حضور داشتن‌،تو پذیرایی هم که بزرگ بود بابام و دو سه نفر دیگه میخوابیدن).شب که شد جای من یه نقطه گوشهء اتاق بود و خواهر و بابام و بقیه به فاصله دورم خوابیده بود‌.همه چی خوب بود تا این که شب شد‌.ولی من چون به مادرم عادت داشتم اصلاً خوابم نمی‌بُرد‌.نیمه‌های شب بود که دیدم درِ اتاق بدونِ هیچ دلیلِ خاصی باز شد‌ و انگار کسی‌رو دستگیره‌رو بالا و پایین می‌کرد‌.خیلی ترسیده بودم

سوره و آیهء خاصی هم حفظم نبود که بخونم‌.فقط گریه می‌کردم تا این که در نیمه باز وایساد‌.همون لحظه نگاهم به سایهء پشتِ پنجره که رو به حیاط بود اُفتاد و یه آدمِ گوژپشتی دیدم که دستاشو مثلِ چنگالِ پرنده‌ها رو به سینه‌ش جمع کرده بود و آروم از پشت پنجره رد شد‌.این صحنه رو که دیدم دیگه طاقت نیاوردم‌.بالشتمو برداشتم و به اتاقی که مادرم بود پناه بُردم‌.اون شب‌رو با هزار استرس به صبح رسوندم ولی صبح که به مامانم گفتم اصلاً باور نکرد فکر کرد خواب دیدم‌.خودمم گفتم شاید واقعاً خیال کردم تا این که دو روز گذشت‌... شب شد و و من طبقِ روالِ سابق پیشِ مامانم خوابیدم گرچه بیماریم مُسری بود ولی نمی تونستم از مامانم جدا باشم‌ بچه آخرم و شدیداً وابسته؛سختم بود