و با لبخند خبیث و با سرعتی غیر قابل باور س‍ُس را جلوی صورتم گرفت و درش را باز کرد و...

چشمها و دهانم را بستم تا سس واردشان نشود! فرشته هم با خنده و جیغ دور صورتم میگرداند و صورتم را پر از سس میکرد! من فقط چشم بسته بودم و به خنده هایش گوش دل میسپردم و سس را روی صورتم تحمل میکردم...
صدای خنده آرام هم به خنده های فرشته اضافه شده بود! لابد انقدر جیغ زده بود و خندیده بود که آرام را هم به آشپزخانه کشاند! 
بعد از چند دقیقه که نفسم زیر سس ها بند آمده بود فرشته دست از این کار برداشت!
نه میتوانستم حرف بزنم ؛ نه چشمهایم را باز کنم! 
همانجور که از خنده ریسه میرفت دستم را گرفت و به سمتی کشاند! چند لحظه بعد صدای آب و بعدش دستی که سس ها را از روی صورتم پاک میکرد!
چند دقیقه ای که گذشت چشمهایم را با آسودگی باز کردم و به فرشته نگاه کردم! 
اب دهانش را با صدا قورت داد و لبخند دندان نمایی زد؛ با لبخند ملیحی دو دستش را سفت اسیر دستانم کردم؛ شیر آب را بستم و به بیرون آشپزخانه هدایتش کردم! 
خنده هایش بند آمده بود؛ آرام با هیجان و‌شوق نگاهمان میکرد... فرشته را به پشتی کاناپه تکیه دادم و دو دستم را کنار سرش گذاشتم؛ 
لب پایینم را توی دهان بردم و آستینهای پیراهنم را یکی یکی بالا بردم و به شوخی قولنج گردنم را شکاندم! 
صدای خنده شلیک‌وارش باز توی فضای خانه پیچید:
برو باوا حاجی واس ما شاخ بازی در نیار! نشنیدی میگن فِری خفن؟!
شانه هایم از خنده لرزید و انگشتهایم را به سمت شکمش بردم؛ با صدای بلند جیغش، گوشهایم سوت کشید و چشمهایم را بستم؛
_: سامون ناماسا اگه میخوای قلقلک بدی بگو یه مین برم دسشویی بعد بیام تا به هدفِ شومت ادامه بدی!
قهقهه زدم:
فک کنم اون سامان ناموسنه نه سامون ناماسن...
خودش هم خندید:
حرف نزن . هول شدم.
مظلوم شد و گفت:
بذار دیگه...
چشم گشودم و ابرویی بالا دادم:
عه! زرنگی؟
خندید:
ببین دقت کن! من گفتم "ناموسا" ! میدونی که بحث ناموس میاد وسط رگ گردن فری خفن چی میشه؟! عا بارکَلّا! همچین وَرچولوسِد!
بوسه ام این بار نوک بینی اش نشست و روی شکمش را قلقلک دادم... قهقهه میزد و جیغ میکشید؛
آرام هم از خنده با دو دست دلش را گرفته بود؛ دست او را هم کشیدم و کنار فرشته قلقلکش دادم! 
گوشم رسماً در حال کر شدن بود و لبهایم لحظه ای بسته نمیشد و انگشتهایم از کار نمی افتاد! 
با صدای زنگ موبایل از قلقلک دادنشان دست کشیدم! 
نایی برای فرشته نمانده بود اما با این حال گفت:
آی ایشالله تو گونیِ پشگل فرو بری سامان! لُپ درد گرفتم از بس خندیدم!

هردوشان را بوسیدم و به سمت موبایلم رفتم؛ با شماره رضا، تمام لذت هایم دود شد و رفت هوا... از فرشته و آرام فاصله گرفتم و به بالکن رفتم! 
تماس را برقرار کردم و فریاد رضا را به جان خریدم:
سامان کدوم گوری هستی؟!
_: خونه ام رضا... خونه ام!
نفسش را فوت کرد:
الهی شکر... الهی شکر! ببین سامان...!
_:...
_: جمع کنید برید همونجایی که خودت میدونی!! امن تر از اونجا برای شما نیست!
آب دهانم را قورت دادم:
رضا فرشته نمیدونه... نمیدونم چطوری ب...
صدای فریاد رضا باز هم توی مجرای شنوایی ام جولان داد:
پ داری چه غلطی میکنی توووو؟؟؟؟ چشمهایم را بستم:
رضا جای من نیستی رضا... رضا چیشد؟ چیشد اصن؟ چطور فهمیدن؟
رضا نفس نفس میزد:
هک کردن اون ماس ماسکو!‌ یکی هک کرده لبتاپو وارد سیستم شده همه چیو فهمیده! 
ـ: شماها از کجا فهمیدین؟!
ـ: تا وارد سیستم بشه دوربین بالای لبتاپ با میکروفونش روشن میشه... این واسه این بود که ما بعد از هر تماس بتونیم مطمئن بشیم تصویر، تصویر خودته!
چشمهایم را با درد بستم و سرم را به دیوار سنگی بالکن تکیه دادم:
رضا چی میشه؟؟ چی به سرمون میاد رضا؟؟ بلایی سر زن و بچم نیاد!
صدای رضا هم پر درد شد... دیگر داد نمیزد:
بهت نگفتم خودتو وارد این بازی نکن؟ نگفتم به درد این کار نمیخوری؟ 
گفته بود... گفته بود و پوزخند زده بودم آن روز... سینه ستبر کردم و گفتم چیزی نمیشه!
کلافه و پشیمان دست میان موهایم بردم:
سرهنگ چی میگه؟ بچه ها چی میگن؟!
آه کشید:
گند زدی سامان... گند!

سری از تاسف برای خودم تکان دادم و تماس را را با خداحافظی کوتاه و آرامی قطع کردم... دو دستم را روی صورتم کشیدم... جمله ها توی سرم تکان تکان میخوردند و دیوانه ترم میکردند: " چکار کنم؟" "چه خاکی بریزم تو سرم؟" "این دیگه چه بلای آسمونی بود که به سرم اومد آخه؟" "وای خدا!!" با پوفی کلافه و عصبی از جایم بلند شدم که با دیدن فرشته خشکم زد! به وضوح هول کردم و سعی کردم لبخند بزنم:
ع...ع...عه اینجایی؟! جلوتر آمد و درست روبرویم ایستاد و توی چشمانم زل زد:
سامان چی رو من نمیدونم که رضا میدونه؟! خواستم گونه اش را ببوسم و با خودم فکر کردم فراموش میکند... اما صورتش را پس کشید:
سامان چی شده؟
کلافه روی پیشانی ام کوباندم:
هیچی بابا هیچی !
و داخل اتاق رفتم... پشت سرم آمد:
سامان با تو ام!
روی تخت نشستم و با بیچارگی گفتم:
هیچی فرشته جان... هیچی عزیزم! سرم درد میکنه... همین!
صورتش قرمز شد. با خشم به سمتم پا تند کرد و داد زد:
اون وقت این چه ربطی به سرررهنگ و بچه ها داره؟؟؟؟ دور دهانم را دست کشیدم. چشمهایم را بستم و لبهایم را روی هم فشردم.
فرشته داد دیگری زد:
با تو ام سامان!!! چشمهایم را با شتاب باز کردم و داد زدم:
بابا هیچی نشده!! ـ: آره منم گوشام درازه!!! ـ: ... ـ: سامان میگم بگو چه خاکی بر سرم کردی که اینجوری داشتی با رضا حرف میزدی!!! با شتاب بلند شدم و فریاد زدم:
اه... بابا من یه گندی زدم شما ها چرا دس از سرم بر نمیدارید؟؟؟ آقاااا من غلط کردم.. آقا من بیجا کردم... شکر خوردم این ماموریتو قبول کردم... آرام، سراسیمه وارد اتاق شد. بی اختیار سمت او هم داد زدم:
برو تو اتاقت!
فرشته از دادم بغض کرد:
خب بگو چیشده.. مُردم که من!

برای مشاهده ادامه داستان بر روی لینک زیر کلیک نمایید

مشاهده سایر قسمت ها

برای مشاهده و انتخاب سایر داستان ها بر روی لینک زیر کلیک نمایید

مشاهده لیست همه داستان ها