(1)امام صادق علیه السلام نیز فرموده اند: سوره حاقه را زیاد بخوانید زیرا قرائت آن در نمازهای واجب و مستحب از نشانه های ایمان به خدا و رسول اوست، این سوره درباره امیرالمومنین علی علیه السلام و معاویه نازل شده است دین قاری سوره، از او سلب نخواهد شد تا اینکه خداوند را دیدار کند.(2)در روایتی دیگر از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم آمده ست: هر که یازده آیه از سوره حاقه را بخواند خدای تعالی او را از فتنه دجّال نگاه می دارد و اگر همه سوره را بخواند موجب نورانی شدن او از سر تا پا می شود.(3)

آثار وبرکات سوره

1) محافظت جنین و بالا بردن ضریب هوشی طفل

از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است: …اگر سوره حاقه را بنویسند و زن باردار آن را به همراه خود داشته باشد فرزندی که در شکم دارد به اذن خداوند حفظ می شود و اگر آن را بنویسند پس از شستن آب آن را به طفل شیرخوار بدهند تا بنوشد آن طفل دارای حافظه و هوش بسیار می شود…(4)امام صادق علیه السلام نیز در روایتی فرمودند:

اگر کودکی از آب نوشته شده سوره حاقه بنوشد بسیار باهوش می شود و خداوند او را به سلامت می دارد و به بهترین شکل رشد و نمو می کند. (5)اگر آب شسته شده سوره حاقه را زن بارداری بنوشد طفلش بسیار باهوش و ذکاوت می شود و از آزار دهنده ها و شیاطین حفظ می شود و اگر نوشته آن را زن باردار همراه خود داشته باشد جنین در شکم از هر آفت و سویی حفظ می شود. (6)

ترجمه آیات از 1 تا 40:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

(روز رستاخیز) روزى است كه مسلما واقع مى‏شود! (۱)چه روز واقع شدنى! (۲)و تو چه مى‏دانى آن روز واقع شدنى چیست؟! (۳)قوم «ثمود» و «عاد» عذاب كوبنده الهى را انكار كردند (و نتیجه شومش را دیدند)! (۴)اما قوم «ثمود» با عذابى سركش هلاك شدند! (۵)و اما قوم «عاد» با تندبادى طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسیدند، (۶)

(خداوند) این تندباد بنیان‏كن را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنها مسلط ساخت، (و اگر آنجا بودى) مى‏دیدى كه آن قوم همچون تنه‏هاى پوسیده و تو خالى درختان نخل در میان این تند باد روى زمین افتاده و هلاك شده‏اند! (۷)آیا كسى از آنها را باقى مى‏بینى؟! (۸)و فرعون و كسانى كه پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهاى زیر و رو شده (قوم لوط) مرتكب گناهان بزرگ شدند، (۹)و با فرستاده پروردگارشان مخالفت كردند; و خداوند (نیز) آنها را به عذاب شدیدى گرفتار ساخت! (۱۰)

و هنگامى كه آب طغیان كرد، ما شما را سوار بر كشتى كردیم، (۱۱)تا آن را وسیله تذكرى براى شما قرار دهیم و گوشهاى شنوا آن را دریابد و بفهمد. (۱۲)به محض اینكه یك بار در «صور» دمیده شود، (۱۳)و زمین و كوه‏ها از جا برداشته شوند و یكباره در هم كوبیده و متلاشى گردند، (۱۴)در آن روز «واقعه عظیم‏» روى مى‏دهد، (۱۵)

و آسمان از هم مى‏شكافد و سست مى‏گردد و فرومى‏ریزد! (۱۶)فرشتگان در اطراف آسمان قرارمى‏گیرند (و براى انجام ماموریتها آماده مى‏شوند); و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل مى‏كنند! (۱۷)در آن روز همگى به پیشگاه خدا عرضه مى‏شوید و چیزى از كارهاى شما پنهان نمى‏ماند! (۱۸)

پس كسى كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادى و مباهات) فریاد مى‏زند كه: «(اى اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید! (۱۹)من یقین داشتم كه (قیامتى در كار است و) به حساب اعمالم مى‏رسم!» (۲۰)او در یك زندگى (كاملا) رضایتبخش قرار خواهد داشت، (۲۱)

در بهشتى عالى، (۲۲)كه میوه هایش در دسترس است! (۲۳)(و به آنان گفته مى‏شود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالى كه در ایام گذشته انجام دادید! (۲۴)اما كسى كه نامه اعمالش را به دست چپش بدهند مى‏گوید: «اى كاش هرگز نامه اعمالم را به من نمى‏دادند. (۲۵)

و نمى‏دانستم حساب من چیست! (۲۶)اى كاش مرگم فرا مى‏رسید! (۲۷)مال و ثروتم هرگز مرا بى‏نیاز نكرد، (۲۸)قدرت من نیز از دست رفت!» (۲۹)او را بگیرید و دربند و زنجیرش كنید! (۳۰)سپس او را در دوزخ بیفكنید! (۳۱)بعد او را به زنجیرى كه هفتاد ذراع است ببندید; (۳۲)

چرا كه او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمى‏آورد، (۳۳)و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمى‏نمود; (۳۴)از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانى ندارد، (۳۵)و نه طعامى، جز از چرك و خون! (۳۶)غذایى كه جز خطاكاران آن را نمى‏خورند! (۳۷)سوگند به آنچه مى‏بینید، (۳۸)و آنچه نمى‏بینید، (۳۹)كه این قرآن گفتار رسول بزرگوارى است، (۴۰)