امام صادق علیه السلام نیز فرموده اند: اگر کسی سوره تغابن را در نمازهای واجب قرائت کند

 این سوره در روز قیامت شفیع او محسوب می شود و شهادت دهنده عادلی است که نزد خداوند در روز رستاخیز به سود قاری شهادت می دهد. آنگاه از او جدا نمی شود تا اینکه او را وارد بهشت سازد.(2)

جابر از امام باقر علیه السلام در فضیلت سوره های مسبّحات (سوره هایی که با کلمه سبح یا یسبح شروع می شود) روایت کرده است: هر کس همه سوره های مسبّحات را قرائت کند پیش از آن که بمیرد حضرت قائم علیه السلام را درک می کند و اگر بمیرد در جوار رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم خواهد بود. (3)

آثار وبرکات سوره

1) جهت امنیت و دفع شر دشمن

از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه واله و سلم نقل شده است: قرائت سوره تغابن هنگامی که با حاکم و سلطانی روبرو می شوند که از او می ترسند مایه امنیت و دفع شر او می شود.(4)

2) برای پیدا شدن شیء گم شده

اگر شخصی چیزی را در زمین پنها ن کند و فراموش کند که آن را در کجا دفن کرده است آیه 7 سوره تغابن را در کاغذی نو بنویسد و با آب پاکی آن را بشوید و ابتدا در آن مکان که گمان دارد شی دفن شده در آنجاست کندر بسوزاند و بعد آب شسته شده ان را بر آنجا بپاشد خداوند او را به شئ دفن شده هدایت می کند. (5)

ترجمه آیات:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است براى خدا تسبیح مى‏گویند; مالكیت و حكومت از آن اوست و ستایش از آن او; و او بر همه چیز تواناست! (۱)او كسى است كه شما را آفرید (و به شما آزادى و اختیار داد); گروهى از شما كافرید و گروهى مؤمن; و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید بیناست! (۲)آسمانها و زمین را بحق آفرید; و شما را (در عالم جنین) تصویر كرد، تصویرى زیبا و دلپذیر; و سرانجام (همه) بسوى اوست. (۳)

آنچه را در آسمانها و زمین است مى‏داند، و از آنچه پنهان یا آشكار مى‏كنید با خبر است; و خداوند از آنچه در درون سینه‏هاست آگاه است. (۴)آیا خبر كسانى كه پیش از این كافر شدند به شما نرسیده است؟! (آرى) آنها طعم كیفر گناهان بزرگ خود را چشیدند; و عذاب دردناك براى آنهاست! (۵)

این بخاطر آن است كه رسولان آنها (پیوسته) با دلایل روشن به سراغشان مى‏آمدند، ولى آنها (از روى كبر و غرور) گفتند: «آیا بشرهایى (مثل ما) مى‏خواهند ما را هدایت كنند؟!» از این رو كافر شدند و روى برگرداندند; و خداوند (از ایمان و طاعتشان) بى نیاز بود، و خدا غنى و شایسته ستایش است! (۶)كافران پنداشتند كه هرگز برانگیخته نخواهند شد، بگو: «آرى به پروردگارم سوگند كه همه شما (در قیامت) برانگیخته خواهید شد، سپس آنچه را عمل مى‏كردید به شما خبر داده مى‏شود، و این براى خداوند آسان است!» (۷)

حال كه چنین است، به خدا و رسول او و نورى كه نازل كرده‏ایم ایمان بیاورید; و بدانید خدا به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است! (۸)این در زمانى خواهد بود كه همه شما را در روز اجتماع ( روز رستاخیز) گردآورى مى‏كند; آن روز روز تغابن است (روز احساس خسارت و پشیمانى)! و هر كس به خدا ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد،

گناهان او را مى‏بخشد و او را در باغهایى از بهشت كه نهرها از زیر درختانش جارى است وارد مى‏كند، جاودانه در آن مى مانند; و این پیروزى بزرگ است! (۹)اما كسانى كه كافر شدند و آیات ما را تكذیب كردند اصحاب دوزخند، جاودانه در آن مى‏مانند، و (سرانجام آنها) سرانجام بدى است! (۱۰)

هیچ مصیبتى رخ نمى‏دهد مگر به اذن خدا! و هر كس به خدا ایمان آورد، خداوند قلبش را هدایت مى‏كند; و خدا به هر چیز داناست! (۱۱)اطاعت كنید خدا را، و اطاعت كنید پیامبر را; و اگر روى‏گردان شوید، رسول ما جز ابلاغ آشكار وظیفه‏اى ندارد! (۱۲)خداوند كسى است كه هیچ معبودى جز او نیست، و مؤمنان باید فقط بر او توكل كنند! (۱۳)

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! بعضى از همسران و فرزندانتان دشمنان شما هستند، از آنها برحذر باشید; و اگر عفو كنید و چشم بپوشید و ببخشید، (خدا شما را مى‏بخشد); چرا كه خداوند بخشنده و مهربان است! (۱۴)اموال و فرزندانتان فقط وسیله آزمایش شما هستند; و خداست كه پاداش عظیم نزد اوست! (۱۵)

پس تا مى‏توانید تقواى الهى پیشه كنید و گوش دهید و اطاعت نمایید و انفاق كنید كه براى شما بهتر است; و كسانى كه از بخل و حرص خویشتن مصون بمانند رستگارانند! (۱۶)اگر به خدا قرض‏الحسنه دهید، آن را براى شما مضاعف مى‏سازد و شما را مى‏بخشد; و خداوند شكركننده و بردبار است! (۱۷)او داناى پنهان و آشكار است; و او عزیز و حكیم است! (۱۸)