هر کس سوره ممتحنه را قرائت نماید تمام مؤمنان از زن و مرد، از او شفاعت می کنند.

(2)امام سجاد علیه السلام نیز در این باره فرمودند: کسی که این سوره را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت کند خداوند قلب او را برای ایمان اماده می کند و چشمان اورا نورانی کرده و هیچ گاه به فقر و نیازمندی مبتلا نمی کند

و قاری این سوره و فرزندان او به بیماری جنون مبتلا نمی شوند.(3)از رسول اکرم صلی الله علیه وآله نقل شده: هر کس این سوره را قرائت نماید فرشتگان بر او درود فرستاده و برای او طلب بخشش می کنند و اگردر همان روز قرائت سوره ممتحنه، از دنیا برود شهید از دنیا رفته است و مؤمنان در روز قیامت شفیع او خواهند بود.(4)

آثار و برکات سوره

1) درمان بیماری طحال و جلوگیری از بیماری

هر کس این سوره را بنویسد و پس از شستن، سه روز پی در پی از آب آن بنوشد، اگر بیماری طحال داشته باشد بهبود می یابد و از درد و زیادشدن بیماری جلوگیری می کند. (5)از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده: اگر سوره ممتحنه را بنویسد و پس از شستن سه روز متوالی از آب آن بنوشد به اذن خداوند آن بیماری از او دفع می شود.(6)

2) جهت تحبیب و عشق

دو رکعت نماز گزارد و در هر رکعت بعد از «حمد»، هفت مرتبه آیه شریفه(7 سوره ممتحنه) را بخواند و پس از سلام ابتدا هفت مرتبه بگوید: «اللهمَ لَیِّنْ قَلْبَ فلان بن فلان کما لَیَّنْتَ الحَدیدَ لِداود.» و بعد سیصد مرتبه بگوید: «یا حبیبَ المُدَّبِرین حَبِّب مَحَبَّتی علی قلب فلان بن فلان». (7)

ترجمه آیات:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید! شما نسبت به آنان اظهار محبت مى‏كنید، در حالى كه آنها به آنچه از حق براى شما آمده كافر شده‏اند و رسول الله و شما را به خاطر ایمان به خداوندى كه پروردگار همه شماست از شهر و دیارتان بیرون مى‏رانند; اگر شما براى جهاد در راه من و جلب خشنودیم هجرت كرده‏اید; (پیوند دوستى با آنان برقرار نسازید!) شما مخفیانه با آنها رابطه دوستى برقرار مى‏كنید

در حالى كه من به آنچه پنهان یا آشكار مى‏سازید از همه داناترم! و هر كس از شما چنین كارى كند، از راه راست گمراه شده است! (۱)اگر آنها بر شما مسلط شوند، دشمنانتان خواهند بود و دست و زبان خود را به بدى كردن نسبت به شما مى‏گشایند، و دوست دارند شما به كفر بازگردید! (۲)هرگز بستگان و فرزندانتان روز قیامت سودى به حالتان نخواهند داشت; میان شما جدایى مى‏افكند; و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید بیناست. (۳)

براى شما سرمشق خوبى در زندگى ابراهیم و كسانى كه با او بودند وجود داشت، در آن هنگامى كه به قوم (مشرك) خود گفتند: «ما از شما و آنچه غیر از خدا مى‏پرستید بیزاریم; ما نسبت به شما كافریم; و میان ما و شما عداوت و دشمنى همیشگى آشكار شده است; تا آن زمان كه به خداى یگانه ایمان بیاورید!

-جز آن سخن ابراهیم كه به پدرش ( عمویش آزر) گفت (و وعده داد) كه براى تو آمرزش طلب مى‏كنم، و در عین حال در برابر خداوند براى تو مالك چیزى نیستم (و اختیارى ندارم)!- پروردگارا! ما بر تو توكل كردیم و به سوى تو بازگشتیم، و همه فرجامها بسوى تو است! (۴)پروردگارا! ما را مایه گمراهى كافران قرار مده، و ما را ببخش، اى پروردگار ما كه تو عزیز و حكیمى!» (۵)

(آرى) براى شما در زندگى آنها اسوه حسنه (و سرمشق نیكویى) بود، براى كسانى كه امید به خدا و روز قیامت دارند; و هر كس سرپیچى كند به خویشتن ضرر زده است، زیرا خداوند بى‏نیاز و شایسته ستایش است! (۶)امید است خدا میان شما و كسانى از مشركین كه با شما دشمنى كردند (از راه اسلام) پیوند محبت برقرار كند; خداوند تواناست و خداوند آمرزنده و مهربان است. (۷)

خدا شما را از نیكى كردن و رعایت عدالت نسبت به كسانى كه در راه دین با شما پیكار نكردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند نهى نمى‏كند; چرا كه خداوند عدالت‏پیشگان را دوست دارد. (۸)تنها شما را از دوستى و رابطه با كسانى نهى مى‏كند كه در امر دین با شما پیكار كردند و شما را از خانه هایتان بیرون راندند یا به بیرون‏راندن شما كمك كردند و هر كس با آنان رابطه دوستى داشته باشد ظالم و ستمگر است! (۹)

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! هنگامى كه زنان باایمان بعنوان هجرت نزد شما آیند، آنها را آزمایش كنید -خداوند به ایمانشان آگاهتر است- هرگاه آنان را مؤمن یافتید، آنها را بسوى كفار بازنگردانید; نه آنها براى كفار حلالند و نه كفار براى آنها حلال; و آنچه را همسران آنها (براى ازدواج با این زنان) پرداخته‏اند به آنان بپردازید;

و گناهى بر شما نیست كه با آنها ازدواج كنید هرگاه مهرشان را به آنان بدهید و هرگز زنان كافر را در همسرى خود نگه ندارید (و اگر كسى از زنان شما كافر شد و به بلاد كفر فرار كرد،) حق دارید مهرى را كه پرداخته‏اید مطالبه كنید همان‏گونه كه آنها حق دارند مهر زنانشان را كه از آنان جدا شده‏اند) از شما مطالبه كنند; این حكم خداوند است كه در میان شما حكم مى‏كند، و خداوند دانا و حكیم است! (۱۰)

و اگر بعضى از همسران شما از دستتان بروند (و به سوى كفار بازگردند) و شما در جنگى بر آنان پیروز شدید و غنایمى گرفتید، به كسانى كه همسرانشان رفته‏اند، همانند مهرى را كه پرداخته‏اند بدهید; و از (مخالفت) خداوندى كه همه به او ایمان دارید بپرهیزید! (۱۱)اى پیامبر! هنگامى كه زنان مؤمن نزد تو آیند و با تو بیعت كنند كه چیزى را شریك خدا قرار ندهند،

دزدى و زنا نكنند، فرزندان خود را نكشند، تهمت و افترایى پیش دست و پاى خود نیاورند و در هیچ كار شایسته‏اى مخالفت فرمان تو نكنند، با آنها بیعت كن و براى آنان از درگاه خداوند آمرزش بطلب كه خداوند آمرزنده و مهربان است! (۱۲)اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! با قومى كه خداوند آنان را مورد غضب قرار داده دوستى نكنید; آنان از آخرت مایوسند همان‏گونه كه كفار مدفون در قبرها مایوس مى‏باشند! (۱۳)