ده برابر بادهایی که در دنیا می وزد به او ده حسنه داده می شود

(1)از امام صادق علیه السلام روایت شده: هر کس سوره ذاریات را قرائت نماید مانند چراغی درخشان موجب نورانیت او در قبر می شود(2)در روایت دیگری از ایشان آمده است: کسی که سوره ذاریات را قرائت می کند خداوند امور معیشت او را اصلاح می کند و او روزی فراوان عطا می شود…(3)

آثار و برکات سوره

1) آسان شدن زایمان

از پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است: اگر سوره ذاریات را در ظرفی چینی یا بلوری بنویسند و پس از شستن از آبش بنوشند خوف و ترس از او برداشته می شود و اگر بر زن بارداری که سخت زایمان می کند بیاویزند به زودی زایمان می کند(4)

2) بهبود بیماری

در سخنی از امام صادق علیه السلام در این باره نقل شده است: اگر این سوره را نزد بیماری که بستری است بنویسند خداوند به صورت جدی بر او آسان می گیرد.(5)

3) جهت گشودن بخت دختران

هر کس آیه «49 سوره ذاریات» را بنویسد و برگردن دختری ببندد که شوهر نکرده به لطف خداوند به زودی ازدواج می کند.(6)

ترجمه از 1 تا 20:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به بادهایى كه (ابرها را) به حركت درمى‏آورند، (۱)

سوگند به آن ابرها كه بار سنگینى (از باران را) با خود حمل مى‏كنند، (۲)

و سوگند به كشتیهایى كه به آسانى به حركت درمى‏آیند، (۳)

و سوگند به فرشتگانى كه كارها را تقسیم مى‏كنند، (۴)

(آرى سوگند به همه اینها) كه آنچه به شما وعده شده قطعا راست است; (۵)

و بى‏شك (رستاخیز) و جزاى اعمال واقع‏شدنى است! (۶)

قسم به آسمان كه داراى چین و شكنهاى زیباست، (۷)

كه شما (درباره قیامت) در گفتارى مختلف و گوناگونید! (۸)

(تنها) كسى از ایمان به آن منحرف مى‏شود كه از قبول حق سرباز مى‏زند! (۹)

كشته باد دروغگویان (و مرگ بر آنها)! (۱۰)

همانها كه در جهل و غفلت فرو رفته‏اند، (۱۱)

و پیوسته سوال مى‏كنند: «روز جزا چه موقع است؟!» (۱۲)

(آرى) همان روزى است كه آنها را بر آتش مى‏سوزانند! (۱۳)

(و گفته مى‏شود:) بچشید عذاب خود را، این همان چیزى است كه براى آن شتاب داشتید! (۱۴)

به یقین، پرهیزگاران در باغهاى بهشت و در میان چشمه‏ها قرار دارند، (۱۵)

و آنچه پروردگارشان به آنها بخشیده دریافت مى‏دارند، زیرا پیش از آن (در سراى دنیا) از نیكوكاران بودند! (۱۶)

آنها كمى از شب را مى‏خوابیدند، (۱۷)

و در سحرگاهان استغفار مى‏كردند، (۱۸)

و در اموال آنها حقى براى سائل و محروم بود! (۱۹)

و در زمین آیاتى براى جویندگان یقین است، (۲۰)