خداوند ده برابر تعداد کسانی که حضرت سلیمان علیه السلام را تصدیق یا تکذیب کرده اند

 و نیز تعداد کسانی که پیامبران الهی هود، شعیب، صالح و ابراهیم را تایید و یا تکذیب کرده اند حسنه به او داده می شود، او در حالی از قبرش خارج می شود که ذکر لا اله الا الله به لب دارد(2)

امام صادق علیه السلام فرموده اند: اگر کسی سوره های طواسین(سوره هایی با با طسم و طس آغاز شده) را در شب جمعه قرائت کند از جمله اولیای الهی است که در جوار الهی خواهد بود و در دنیا هیچ ناراحتی به او نخواهد رسید و خداوند در آخرت چندان از نعمت های بهشتی به اوعطا می کند که راضی شود(3)

آثار و برکات سوره

1) مصون ماندن خانه از حیوانات موذی

از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده: اگر سوره نمل را بر پوست آهویی بنویسند و آن را در منزل خود قرار دهند، هیچ مار و عقرب و کرم و ملخ و سگ درنده و گرگ ازار دهنده ای به خانه اش نزدیک نمی شود.(4)

2) برآورده شدن حاجات بزرگ

جهت برآورده شدن حاجات 12 هزار مرتبه آیه 62 سوره نمل «امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء» را بخواند که در همان هفته اول مقصود حاصل می گردد.(5)

3) تسکین درد دندان

از امام باقر نقل شده: اگر به درد دندان مبتلا شدی دست خود را بر روی آن بگذار و به آن سوره حمد و اخلاص بخواند و بعد از آن آیه « وتری الجبال تحسبها…..) را بخوان که دیگر به آن درد مبتلا نمی شوی.(6)

4) علاقمند کردن شخصی به خود

هر کس بخواهد کسی را به دوستی خویش مایل سازد چنانکه یک ساعت بی او تحمل نداشته باشد این آیات را به طعامی خوانده و به او بخوراند.«بسم الله الرحمن الرحیم، ان لا تعلوا علیّ و اتونی مسلمین» «لو لا ان ربطنا علی قبلها لتکون من المومنین»(7)

ترجمه از 1 تا 20:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

طس – این آیات قرآن و كتاب مبین است، (۱)وسیله هدایت و بشارت براى مؤمنان است; (۲)همان كسانى كه نماز را برپا مى‏دارند، و زكات را ادا مى‏كنند، و آنان به آخرت یقین دارند. (۳)كسانى كه به آخرت ایمان ندارند، اعمال (بد)شان را براى آنان زینت مى‏دهیم بطورى كه سرگردان مى‏ شوند. (۴)آنان كسانى هستند كه عذاب بد (و دردناك) براى آنهاست; و آنها در آخرت، زیانكارترین مردمند! (۵)به یقین این قرآن از سوى حكیم و دانایى بر تو القا مى‏شود. (۶)

(به خاطر بیاور) هنگامى را كه موسى به خانواده خود گفت: «من آتشى از دور دیدم; (همین جا توقف كنید;) بزودى خبرى از آن براى شما مى‏آورم، یا شعله آتشى تا گرم شوید.» (۷)هنگامى كه نزد آتش آمد، ندایى برخاست كه: «مبارك باد آن كس كه در آتش است و كسى كه در اطراف آن است ( فرشتگان و موسى) و منزه است خداوندى كه پروردگار جهانیان است! (۸)اى موسى! من خداوند عزیز و حكیمم! (۹)

و عصایت را بیفكن! -هنگامى كه (موسى) به آن نگاه كرد، دید (با سرعت) همچون مارى به هر سو مى‏دود (ترسید و) به عقب برگشت، و حتى پشت سر خود را نگاه نكرد- اى موسى! نترس، كه رسولان در نزد من نمى‏ترسند! (۱۰)مگر كسى كه ستم كند; سپس بدى را به نیكى تبدیل نماید، كه (توبه او را مى‏پذیرم، و) من غفور و رحیمم! (۱۱)

و دستت را در گریبانت داخل كن; هنگامى كه خارج مى‏شود، سفید و درخشنده است بى آنكه عیبى در آن باشد; این در زمره معجزات نه‏ گانه‏ اى است كه تو با آنها بسوى فرعون و قومش فرستاده مى‏شوى; آنان قومى فاسق و طغیانگرند!» (۱۲)و هنگامى كه آیات روشنى بخش ما به سراغ آنها آمد گفتند: «این سحرى است آشكار!» (۱۳)و آن را از روى ظلم و سركشى انكار كردند، در حالى كه در دل به آن یقین داشتند! پس بنگر سرانجام تبهكاران (و مفسدان) چگونه بود! (۱۴)

و ما به داوود و سلیمان، دانشى عظیم دادیم; و آنان گفتند: «ستایش از آن خداوندى است كه ما را بر بسیارى از بندگان مؤمنش برترى بخشید.» (۱۵)و سلیمان وارث داوود شد، و گفت: «اى مردم! زبان پرندگان به ما تعلیم داده شده، و از هر چیز به ما عطا گردیده; این فضیلت آشكارى است.» (۱۶)

لشكریان سلیمان، از جن و انس و پرندگان، نزد او جمع شدند; آنقدر زیاد بودند كه باید توقف مى‏كردند تا به‏هم ملحق شوند! (۱۷)(آنها حركت كردند) تا به سرزمین مورچگان رسیدند; مورچه‏اى گفت: «به لانه ‏هاى خود بروید تا سلیمان و لشكرش شما را پایمال نكنند در حالى كه نمى‏ فهمند!» (۱۸)

سلیمان از سخن او تبسمى كرد و خندید و گفت: «پروردگارا! شكر نعمتهایى را كه بر من و پدر و مادرم ارزانى داشته ‏اى به من الهام كن، و توفیق ده تا عمل صالحى كه موجب رضاى توست انجام دهم، و مرا برحمت خود در زمره بندگان صالحت وارد كن!» (۱۹)(سلیمان) در جستجوى آن پرنده ( هدهد) برآمد و گفت: «چرا هدهد را نمى‏ بینم، یا اینكه او از غایبان است؟! (۲۰)