شاداب : با طراوت، تازه، شاد، شادان، مسرور.

شایسته : (صفت فاعلي از شايستن)، 1- داراي ويژگي مطلوب، مناسب، سزاوار و در خور، لايق؛ 2- داراي توانايي‌هاي لازم براي به دست آوردن چيزي يا انجام دادن كاري.

شاهده : 1- منسوب به شاهد؛ 2- زيبارو؛ 3- (به مجاز) محبوب و معشوق.

شایا : (= شايسته)، ( شايسته.

شاه‌پري : پري، عنبر.

شادیه : 1- وضع و حالت شاد، شاد بودن، خوشحالي، سرور؛ 2- (در قديم) جشن؛ 3- (در عرفان) بسطي كه پس از قبض براي سالك حاصل مي‌شود.

شانلی : ( تركي) 1- افتخار آميز؛ 2- مشهور.

شادی : 1- وضع و حالت شاد، شاد بودن، خوشحالي، سرور؛ 2- (در قديم) جشن؛ 3- (در عرفان) بسطي كه پس از قبض براي سالك حاصل مي‌شود.

شادان : 1- شاد، مسرور؛ 2- (در حالت قيدي) باحال شاد، شادمانه.

شادلین : (شاد + لين = نرمي و ملايمت)، شاد رويِ نرمخو و آرام.