نارگل : گل انار، (گلنار).

ناردین : 1- (در گیاهی) گل خوشه ای بلند، به هم فشرده، و معطر به رنگ های قرمز، آبی، سفید و زرد؛ 2- (در گیاهی) گیاه این گل پیازدار، علفی، پایا، و از خانواده ی سوسن است؛ 3- (در گیاهی) خوشه ی بعضی گیاهان مانند جو و گندم؛ 4- (در قدیم) (به مجاز) گیسو، زلف؛ 5- (در قدیم) (به مجاز) موی صورت.

ناردانه : 1- (در قديم) دانه‌ي انار؛ 2- (به مجاز) اشك خونين.

نادیه : (عربي) (مؤنث نادي)، ندا دهنده، ندا كننده.

ناروَن : (در گياهي) 1- گروهي از گياهان درختي برگ ريز زينتي يا جنگلي خودرو كه ميوه‌ي فندقه‌ي بالدار آنها اوايل فروردين مي‌رسد، آغال پشه؛ 2- درختي برگ ريز كه در همه جا پراكنده و از جمله درختان جنگلي نقاط معتدل است.

نادیا : (عربي) (اسم فاعل مؤنث از نادي) زن خوش آواز.

نادره : (عربي) 1- شخص هوشمند و داراي نبوغ كه نظير او كمتر ظهور مي‌كند؛ 2- (به مجاز) (در قديم) سخن يا حكايت با معني و دل‌نشين؛ 3- (اَعلام) نادره بانو نقاش ايراني سده‌ي يازدهم كه در هنر نقاشي در آن دوران سرآمد بود، + نادر. 1- و 2-

ناروُن : (در قديم) (در گياهي) درخت انار، ناربُن، انار. + ن.ك. ناربُن. 1-

نازنین : 1- بسيار دوست داشتني، عزيز و گرامي، زيبا، ظريف؛ 2- (به مجاز) گرانمايه، با ارزش؛ 3- (در قديم) (به مجاز) معشوق و دلبر؛ 4- (در قديم) شخص زيبا و ظريف؛ 5-(در قديم) نازكننده، نازنده.

نازلار : (فارسی ـ ترکی) (ناز + لار = پسوند جمع در ترکی)، 1- نازها؛ 2- زیبایی ها و قشنگی ها؛ 3- (به مجاز) ویژگی دختری که ناز دارد و زیبا و قشنگ است.