پُرگل : داراي گلهاي بسيار.

پَرنيا : (= پرنيان)، ( پرنيان.

پُرنوش : (در قديم) (به مجاز) 1- شيرين؛ 2- زيبا؛ 3- دوست داشتني.

پرنگ : 1- فروغ و برق شمشیر؛ 2- (در عربی) فِرند؛ 3- پَرَند، رُبد، جوهر، گوهر؛ 4- رونق، جلد، تلألؤ و برق هر چیز؛ 5- نوعی فلز مرکب از مس و روی، برنج؛ 6- (به مجاز) زيبا و پُر فروغ.

پَرَنسا : (پَرَن = پروین (ستاره)، دیبای منقش و لطیف، پرنیان، پارچه ابریشمی + سا (پسوند شباهت))، 1- شبيه ستاره پروین؛ 2- همانند ابریشم و دیبا؛ 3- (به مجاز) زيبا و لطیف.

پَرَنديس : (پَرَن + ديس (پسوند شباهت))، 1- شبيه به پَرَن ش پَرَن؛ 2- (به مجاز) زيبارو.

پَرَند : (= پرن، پروين) 1- (در قديم) نوعي پارچه‌ي ابريشميِ ساده و بدون نقش و نگار، حرير ساده؛ 2- (در گياهي) گروهي از گياهان درختچه‌اي از خانواده علف هفت بند كه در نواحي بياباني و نيمه بياباني مي‌رويند. + ن.ك. پرن و پروين. 1- و 2-

پَرنا : (در قديم) پرنيان، پارچه‌ ابريشمي داراي نقش و نگار. + پرنيان 1- و 2-

پرستو : (در پهلوی، parastuk) پرنده‌اي با جثه‌اي كمي بزرگتر از گنجشك و سياه و سفيد‌، چلچله.

پرستش : 1- (اسم مصدر از پرستيدن)، پرستيدن؛ 2- (در قديم) خدمتكاري.