دادمهر : 1- عدالت دوست؛ 2- (اَعلام) نام چند تن از امير زادگان و شاهزادگان در تاريخ.

دادور : 1- (در قديم) دادگر؛ 2- (به مجاز) قاضي؛ 3- از نام‌هاي خداوند.

دارا : 1- برخوردار از چيزي يا در اختيار دارنده‌ي چيزي، صاحب، مالك، ثروتمند؛ 2- (در قديم) (به مجاز) خداوند؛ 3- (اَعلام) (در شاهنامه) آخرين شاه ايران از سلسله‌ی کيانی، پسر و جانشين داراب و برادر اسکندر، چون اسکندر از پرداخت خراج مقرر به دارا خودداری کرد، ميانشان جنگ در گرفت، دارا شکست خورد و در حين فرار به دست دو تن از خدمتکارانش کشته شد.

داراب : 1- دارنده؛ 2- (اَعلام) 1) (در شاهنامه) شاه ايران از سلسله‌ی کيانی، پسر بهمن و هماي، که مادرش او را در شيرخوارگی در صندوقی نهاد و به آب انداخت. او وقتی بزرگ شد سلطنت را بازگرفت و با دختر فيلقوس پادشاه روم ازدواج کرد، ولی بعداً او را نزد پدرش بازگرداند. اسکندر (ذوالقرنین) از این ازدواج زاده شد. سپس داراب با زن دیگری ازدواج کرد و او پسری آورد به نام دارا که جانشين داراب شد؛ 2) داراب نام شهرستانی در جنوب شرقی استان فارس.

داریا : 1- دارنده؛ 2- (اَعلام) 1) (در شاهنامه) شاه ايران از سلسله‌ی کيانی، پسر بهمن و هماي، که مادرش او را در شيرخوارگی در صندوقی نهاد و به آب انداخت. او وقتی بزرگ شد سلطنت را بازگرفت و با دختر فيلقوس پادشاه روم ازدواج کرد، ولی بعداً او را نزد پدرش بازگرداند. اسکندر (ذوالقرنین) از این ازدواج زاده شد. سپس داراب با زن دیگری ازدواج کرد و او پسری آورد به نام دارا که جانشين داراب شد؛ 2) داراب نام شهرستانی در جنوب شرقی استان فارس.

داریوش : 1- (= دارا، داراي، داراب) به معني دارنده‌ي نيكي (بهی)؛ 2- (اَعلام) نام سه تن از شاهان ایرانی از سلسله‌ي هخامنشي. 1) داريوش اول: معروف به داريوش بزرگ (کبیر) [521-486 پیش از میلاد] پسر ويشتاسپ؛ که به یاری بزرگان پارسی گوماتا را دستگیر کرد و خود به پادشاهی نشست. 2) داريوش دوم: [424- 404 پیش از میلاد] فرزند نامشروع اردشیر اول، او اسپارت را بر ضدّ آتن به جنگ واداشت. 3) داريوش سوم: [336- 330 پیش از میلاد] که در زمان او اسکندر به ایران تاخت و او را شکست داد. او در جریان فرار به دست کسانش کشته شد.

دامون : 1- دشت و صحرا؛ 2- (اَعلام) از حكماي قديم يونان و از فيثاغوريان.

دانا : داراي عقل و تجربه، خردمند، عاقل، داراي علم و آگاهي، عالم، عليم.

دانش : داراي عقل و تجربه، خردمند، عاقل، داراي علم و آگاهي، عالم، عليم.

دانشور : (دانش + ور (پسوند دارندگي))، داراي علم و دانش، دانشمند.