راد : (در قديم)1- جوانمرد؛ 2- آزاده؛ 3- بخشنده، سخاوتمند؛ 4- خردمند، دانا، حکیم.

رادمان : 1- رادمنش، كريم، با سخاوت؛ + ر رادمن؛ 2- (اَعلام) نام سرداري معاصر خسرو پرويز ساساني.

رادمهر : خورشيد بخشنده، بخشنده همچون خورشيد.

رادوین : (راد = جوانمرد + وین (پسوند تصغیر))، 1- جوانمرد کوچک؛ 2- (به مجاز) راد و جوانمرد.

رادین : آزادوار، آزاده، به مانند آزاده.

راژان : 1- (كردي) خوابيدن، جنبيدن گهواره؛ 2- (اَعلام) روستايي در بخش سلوانا، شهرستان اروميه.

راستین : 1- حقيقي، واقعي؛ 2- (در قدیم) راست قامت.

راشد : (عربي) 1- آن كه در راه راست است؛ 2- (به مجاز) ديندار، متدين؛ 3- (اَعلام) لقب ابو جعفر منصور، خليفه‌ي عباسي [529-530 قمری] که بر اثر لشکر کشی غیاث‌الدین مسعود سلجوقی از بغداد گریخت و در راه اصفهان به دست فدائیان اسماعیلی کشته شد.

راغب : (عربي) 1- داراي ميل و رغبت به چيزي يا كسي، مايل، خواهان؛ 2- (اَعلام) حسن به ابن محمّد، راغب اصفهاني: [قرن4 و5 هجری] فقیه و ادیب ایرانی، مؤلف تفسیر قرآن، مفردات الفاظ القرآن، اَلذَریعه اِلی مکارِمُ الشریعه که به نام اَلنَّوادِر به فارسی ترجمه شده است.

رافع : (عربي) 1- داراي ميل و رغبت به چيزي يا كسي، مايل، خواهان؛ 2- (اَعلام) حسن به ابن محمّد، راغب اصفهاني: [قرن4 و5 هجری] فقیه و ادیب ایرانی، مؤلف تفسیر قرآن، مفردات الفاظ القرآن، اَلذَریعه اِلی مکارِمُ الشریعه که به نام اَلنَّوادِر به فارسی ترجمه شده است.