دعا

اي که از خمخانه ي فطرت بجامم ريختي

ز آتش صهباي من بگداز ميناي مرا

عشق را سرمايه ساز از گرمي فرياد من

شعله ي بيباک گردان خاک سيناي مرا

چون بميرم از غبار من چراغ لاله ساز

تازه کن داغ مرا، سوزان بصحراي مرا