موت

شنيدم مرگ با يزدان چنين گفت

چه بي نم چشم آن کز گل بزايد

چو جان او بگيرم شرمسارم

ولي او را ز مردن عار نايد

ثباتش ده که مير شش جهات است

بدست او زمام کائنات است

نگردد شرمسار از خواري مرگ

که نامحرم ز ناموس حيات است