شماره ٢٩١: هر سو که با هزار کرشمه خرام تست

هر سو که با هزار کرشمه خرام تست

صد دل فتاده پيش به هر نيم گام تست

وه آن تويي و يا مه گردون و يا خيال

ماهي که گاه گاه به بالاي بام تست

جانم فداي زلف تو آندم که پرسمت

کاين چيست موي بافته، گويي که دام تست

خود را ز تو سلام کنم زان همي زيم

ميرم ازين گمان نبرم کاين سلام تست

مستي گرم تمام بسوزد عجب مدار

زينسان که دل به پختن سوداي خام تست

چون مي کشي مرا ز کف خويش بيش ازين

يک جرعه اي بريز که اي کشته شام تست

خونم نگين نگين که فرو مي چکد ز چشم

بر هر نگين ز کلک وفا نقش نام تست

جاني که هست در کف انديشه ها گرو

بر رخ ز خون قباله نوشتم که نام تست

خسرو که هندوانه سخن کج کج آورد

يک خنده کن وظيفه او، چون غلام تست