شماره ٤٩٨: اي هم نفسان، يک نفسم باز گذاريد

اي هم نفسان، يک نفسم باز گذاريد

دست از من ديوانه سرگشته بداريد

بي نام ونشانم به خرابات ببخشيد

بيگانه ز خويشم، بر خويشم بگذاريد

يا معتکفم بر سر سجاده نشانيد

يا مست و خرابم به در ميکده آريد

گر زانکه صلاح از من آشفته بجويند

در خانه کنيد و در خمار برآريد

دست من و دامان شما جمله رقيبان

گر دامن معشوق به دستم بسپاريد

در عشق علم گردم و در مذهب عشاق

منصور شوم، گر به سر دار برآريد

وقت است، اگر خسرو مسکين گدا را

از خيل گدايان در خويش شماريد