حکايت

گدايي گشت با شهزاده اي جفت

بدان جرمش چو ميکشتند، ميگفت

به دست خود سزاي خويش ديدم

که: پا پيش از گليم خود کشيدم

هر آن مفلس که باشد طالب گنج

تحمل بايدش کردن بسي رنج

سزاي خويش بايد يار جستن

به قدر قوت خود بار جستن

چوحسن و پادشاهي يار باشند

طلب گاران مفلس خوار باشند

گدا، آن به، که سلطان را نداند

وليکن عاشق اين معني چه داند؟

بر عاشق چه سلطان و چه درويش؟

تو عاشق باش و از سلطان مينديش