شماره ٤: اي کرده در جهان غم عشقت سمر مرا

اي کرده در جهان غم عشقت سمر مرا

وي کرده دست عشق تو زير و زبر مرا

از پاي تا به سر همه عشقت شدم چنانک

در زير پاي عشق تو گم گشت سر مرا

گر بي تو خواب و خورد نباشد مرا رواست

خود بي تو در چه خور بود خواب و خور مرا

عمري کمان صبر همي داشتم به زه

آخر به تير غمزه فکندي سپر مرا

باري به عمرها خبري يابمي ز تو

چون نيست در هواي تو از خود خبر مرا

در خون من مشو که نياري به دست باز

گر جويي از زمانه به خون جگر مرا