شماره ١٦٩: تخته عشق برنوشتم باز

تخته عشق برنوشتم باز

برنويس اي نگار تخته ناز

تا بر استاد عاشقي خوانيم

روزکي چند باب ناز و نياز

ورقي باز کن ز عهد قديم

باز کن خاک عشوه از سر آز

هين که روز و شب زمانه همي

ورق عمرمان کنند فراز

چند گويي زمانه در پيش است

بر وفاي زمانه هيچ مناز

قصه کوتاه کن که کوته کرد

روز اميد انتظار دراز