در شرح اشتياق گويد

به خدايي که از ميان دو حرف

هفت چرخ و چهار طبع انگيخت

بوي کافور و عود و مشک آورد

رنگ طاوس و کبک و زاغ آميخت

که مرا درد هجر تو بر سر

خاک اندوه و آتش غم بيخت

از برم دل به خدمت تو رسيد

وز تنم جان ز فرقت تو گريخت

اين چنين کارها زمانه کند

با زمانه نمي توان آويخت