شراب خواهد

اي کريمي که از نوال کفت

کان و دريا هميشه ناله کنند

روزي خلق چون مقدر شد

به کف دست تو حواله کنند

عيش خوش بر دلم حرام شدست

بامنش باز مي حلاله کنند

زر نابم ده ازپي کابينش

زانچه از شيشه در پياله کنند

شادزي تا که دايگان فلک

در کنارت هزار ساله کنند