در تهديد و هجو قاضي هري

به خشک ريش گري در هري نديدستي

ز هجو روي سياهي که نوبتي بيند

کنون به خيمه زدن دانه اي پراکندي

که مرغ ذکر تو تا جاودان از آن چيند

در آن دو لفظ سخن چاردست و پاي شتر

چنان نشنيد کان شيوه عقل بگزيند

مکن به عذر و تلطف دل مرا درياب

که چوب خيمه در آن نيز نيک بنشيند