عزالدين نامي را ستايش کند

اي بزرگي که شد دل و رايت

حارس ملک دوده سلجوق

متعجب بمانده بر گردون

در کمال علو تو عيوق

بوده در بذل و جود چون حاتم

گشته در عدل و داد چون فاروق

روز و شب در عبادت خالق

سال و ماه در رعايت مخلوق

نزهت افزاي چون مي صافي

مجلس آراي چون رخ معشوق

عز دين مر ترا لقب داده

سعد دين خواجه اجل مرزوق