در هجو

نه نجيب از پي آن شد به فلک بر کورا

همتي بود که آن مي شد و او بر فتراک

واينکه در خاک فتادست کنون هم زان نيست

که گزافيست ز دوران و بدي از افلاک

فلک از دور همي ديدش کي دانست او

که نه با صورت خوبست و نه با سيرت پاک

برکشيدش ز جهان تا به مقامي که ازوي

هرکه برتر شود ايمن بود از بيم هلاک

چون بديدش که کسي نيست رها کردش باز

تا دگرباره نگونسار درافتاد به خاک