قسم بر بي گناهي

مرگ از آن به که مرا از تو خجل بايد بود

نه کتابي و نه حرفي و نه قيلي و نه قال

سخن بنده همينست و بر اين نفزايد

که نيفزايد از اين بيهده الا که ملال

تا که اميد کمالست پس از هر نقصان

بيم نقصانت مباد از فلک اي کل کمال

به چنين جرم و تجني که مرا افکندند

اي خداوند خدايت مفکن در اقوال