در مذمت کسي گفته

ز جنس مردمان مشمار خود را

گرت يزدان زري دادست و زوري

هنر بايد چه روباهي چه شيري

خرد بايد چه قاروني چه عوري

ز خشم غالب و از حرص با برگ

همين دارند هر ماري و موري

ز اسب و تخت تو رشکم نيايد

نه من همچون توام کري و کوري

چه رشک آيد از آن چيزم که گردون

اگر پيش آردت تلخي و شوري

از اين داغي بماند يا دريغي

وزان دودي برآيد از تنوري

چو بر تختي جمادي بر جمادي

چو بر اسبي ستوري بر ستوري