شماره ٨٢: علم عشق عالي افتاده است

علم عشق عالي افتاده است

کيسه صبر خالي افتاده است

اختياري نبود عشق مرا

که ضروري و حالي افتاده است

اختر عشق را به طالع من

صفت بي زوالي افتاده است

دست بر شاخ وصل او نرسد

ز آنکه در اصل عالي افتاده است

خوش بخندم چو زلف او بينم

زآنکه شکلش هلالي افتاده است

هرچه دارد ضمير خاقاني

در غمش حسب حالي افتاده است