شماره ٣١٥: درا تا سيل بنشانم ز ديده

درا تا سيل بنشانم ز ديده

گهر در پايت افشانم ز ديده

بيا از گرد ره در ديده بنشين

که گرد راه بنشانم ز ديده

مگر دان سر ز من تا خون چشمم

سوي دل باز گردانم ز ديده

چنان بر ديده بندم نقش رويت

که نقش خلد برخوانم ز ديده

گه از بازوي و ران سازم کنارت

گهي بازوي خون رانم ز ديده

چو آئي سوي خاقاني دم نزع

به ديد تو دود جانم ز ديده