در هجو شهر زوري

شهر زوري گدا بود خاصه

کش به بغداد پرورش کردند

به صفت چون خري بماند راست

که به شير سگش بپروردند

چون اميدم بريده نيست ز تو

همه رنجي که باشدم شايد

اهل بخشايشم سزد که دلت

بر تن و جان من ببخشايد