ابيات پراکنده از مثنوي هاي اوزان ديگر مثنوي بحر مضارع

اي بلبل خوش آوا، آوا ده

اي ساقي ، آن قدح باما ده

جواني گسست و چيره زباني

طبعم گرفت نيز گراني

با صد هزار مردم تنهايي

بي صد هزار مردم تنهايي