شماره ٥٩٢: روي بپوش اي قمر خانگي

روي بپوش اي قمر خانگي

تا نکشد عقل به ديوانگي

بلعجبي هاي خيالت ببست

چشم خردمندي و فرزانگي

با تو بباشم به کدام آبروي

يا بگريزم به چه مردانگي

با تو برآميختنم آرزوست

وز همه کس وحشت و بيگانگي

پرده برانداز شبي شمع وار

تا همه سوزيم به پروانگي

يا ببرد خانه سعدي خيال

يا ببرد دوست به همخانگي