حکايت

يکي گربه در خانه زال بود

که برگشته ايام و بدحال بود

دوان شد به مهمان سراي امير

غلامان سلطان زدندش به تير

چکان خونش از استخوان، مي دويد

همي گفت و از هول جان مي دويد

اگر جستم از دست اين تير زن

من و موش و ويرانه پيرزن

نيرزد عسل، جان من، زخم نيش

قناعت نکوتر به دوشاب خويش

خداوند از آن بنده خرسند نيست

که راضي به قسم خداوند نيست