حکايت

برهنه تني يک درم وام کرد

تن خويش را کسوتي خام کرد

بناليد کاي طالع بدلگام

به گرما بپختم در اين زير خام

چو ناپخته آمد ز سختي به جوش

يکي گفتش از چاه زندان، خموش

بجاي آور، اي خام، شکر خداي

که چون ما نه اي خام بر دست و پاي