حکايت (١)

يکي را از دوستان گفتم: امتناع سخن گفتنم بعلت آن اختيار آمده است که غالب اوقات در سخن نيک و بد اتفاق افتد و ديده دشمنان جز بر بدي نمي آيد. گفت: دشمن آن به که نيکي نبيند

و اخوا لعدواة لايمر بصالح

الا و يلمزه بکذاب اشر

هنر بچشم عداوت بزرگتر عيبست

گلست سعدي و در چشم دشمنان خارست

نور گيتي فروز چشمه هور

زشت باشد بچشم موشک کور