کتابخانه فارسی
/
گلستان سعدي
/
باب چهارم - در فوائد خاموشي
/
حکايت (٧)
حکايت (٧)
يکي را از حکما شنيدم که ميگفت: هرگز کسي بجهل خويش اقرار نکرده است مگر آن کس که چون ديگري در سخن باشد همچنان تمام ناگفته سخن آغاز کند
سخن را سرست اي خردمند و بن
مياور سخن در ميان سخن
خداوند تدبير و فرهنگ و هوش
نگويد سخن تا نبيند خموش
جستجو در مطالب سایت