کتابخانه فارسی
/
ديوان سلمان ساوجي
/
قطعه ها
/
شماره ١٦٠
شماره ١٦٠
هر که خواهد که بود پيش سلاطين بر پاي
همچو شمعش نگريزد ز ثبات قدمي
ادب آن است که گر تيغ نهندش بر سر
بايدش داشت زبان گوش زهر نيک و بدي
بعد از آن کارش اگر زانکه فروغي گيرد
گر مشو غره که ناگه بکشندش به دمي
جستجو در مطالب سایت