رباعي

امشب که شد آن ماه فلک مهمانم،

بنشينم و داد خوش از او بستانم

ور صبح نفس زند ز آه سحري

برخيزم و شمع صبح را بنشانم

چو جم بشنيد نظم همچو آبش

فرو خواند اين رباعي در جوابش