رباعي

روي تو که آتشي در آفاق نهاد،

بس داغ که بر سينه عشاق نهاد

مشاطه چو چشم و طاق ابروي تو ديد

از هوش برفت و وسمه بر طاق نهاد

چو آمد غمزه اش با ميل در ناز

فرو خواند اين رباعي ارغنون ساز: