شماره ١٦٤

صبا عرض گل و شمشاد مي داد

بهار چين ملک را ياد مي داد

نسيم صبح با انفاس مشکين

همي آمد ز دشت تبت و چين

ز ناگه ارغنون برداشت آهنگ

سراييد اين غزل در پرده چنگ: