شماره ١٥٥: هر که او معشوق دارد گو چو من عيار دار

هر که او معشوق دارد گو چو من عيار دار

خوش لب و شيرين زبان خوش عيش و خوش گفتار دار

يار معني دار بايد خاصه اندر دوستي

تا تواني دوستي با يار معني دار دار

از عزيزي گر نخواهي تا به خواري اوفتي

روي نيکو را عزيز و مال و نعمت خوار دار

ماه ترکستان بسي از ماه گردون خوبتر

مه ز ترکستان گزين و ز ماه گردون دون عار دار

زلف عنبر بار گير و جام مالامال کش

دوستي با جام و با زلفين عنبر بار دار

ور همي خواهي که گردد کار تو همچون نگار

چون سنايي خويشتن در عشق او بر کار دار