شماره ١٥٨: مارا مدار خوار که ما عاشقيم و زار

مارا مدار خوار که ما عاشقيم و زار

بيمار و دلفگار و جدا مانده از نگار

ما را مگوي سرو که ما رنج ديده ايم

از گشت آسمان وز آسيب روزگار

زين صعبتر چه باشد زين بيشتر که هست

بيماري و غريبي و تيمار و هجر يار

رنج دگر مخواه و برين بر فزون مجوي

ما را بسست اينکه برو آمدست کار

بر ما حلال گشت غم و ناله و خروش

چونان که شد حرام مي نوش خوشگوار

ما را به نزد هيچ کسي زينهار نيست

خواهيم زينهار به روزي هزار بار