شماره ٢١٩: اي ساقي خيز و پر کن آن جام

اي ساقي خيز و پر کن آن جام

کافتاده دلم ز عشق در دام

تا جام کنم ز ديده خالي

وز خون دو ديده پر کنم جام

ايام چو ما بسي فرو برد

تا کي بنديم دل در ايام

خيزيم و رويم از پس يار

گيريم دو زلف آن دلارام

باشيم مجاور خرابات

چندان بخوريم باده خام

کز مستي و عاشقي ندانيم

کاندر کفريم يا در اسلام

گر دي گفتيم خاصگانيم

امروز شديم جملگي عام

امروز زمانه خوش گذاريم

تا فردا چون بود سرانجام