شماره ٣٩٧: غاليه بر عاج برآميختي

غاليه بر عاج برآميختي

مورچه از عاج برانگيختي

بر گل سرخ اي صنم دلرباي

رغم مرا مشک سيه بيختي

روز فروزنده به روي و مرا

با شب تاريک برآميختي

اشک رخ من چو عقيق و زرست

تا شبه از سيم درآويختي

با دل من نرد جفا باختي

بر سر من گرد بلا بيختي