في تعظيم قدره

آتش و باد و آب و خاک و فلک

ز برش عقل و جان ميانه ملک

خرد و جان و صورت مطلق

همه از امر دان و امر از حق

اوست بيرنگ و مايه پرگار

نعمت و شکر و شکرگوي نگار

کرده در راه ناجوانمردان

در هوا شمع و شمعدان گردان

کرده در شه ره معاش و معاد

فعل و قوت قرين کون و فساد

قدرتش کرده در جهان سخن

قوتي را به فعلي آبستن

هرچه آيد به فعل پايش را

هر چه در قوتست زايش را