در طبيبان نادان گويد

اين نموديم حد اين پنجاه

کرد بايد کنون سخن کوتاه

حکما جمله حد اين امراض

اين نهادند بر سواد و بياض

از اطباء عام اين ايام

گر بپرسي از اين همه يک نام

به خدا ار شناسد و داند

ور هزاران کتاب برخواند

همه از جهل پر شر و شورند

همه کناس و اکمه و کورند

صد هزاران مريض را هر سال

بکشند از تباهي افعال

همه هستند يار عزرائيل

قاتل ايشان و خلق جمله قتيل

واي آنکس که هست حاجتمند

به چنين قوم کور بي در و بند

اي خداوند از اين چنين حکما

خلق را کن به فضل خويش رها

که جهان شد ز فعلشان ويران

خلق را زين بدان به جان برهان