شماره ١٤

گر نه اي باطل بيا و حق پرست

از مقيد بگذر و مطلق پرست

حق وجود است و يکي مي دانمش

گر چه باطل را عدم مي خوانمش

چون يکي اندر يکي باشد يکي

در وجود آن يکي، نبود شکي

يک وجود است و کمالش بي شمار

در دو عالم آن يکي را مي شمار

زوج از تکرار فرد آيد پديد

اين سخن از ما به جان بايد شنيد

زوج عالم دان و آن الله و تر

يک حقيقت خواه زوج و خواه تر

فرد مطلق شد مقيد در ظهور

گاه ظلمت مي نمايد گاه نور

نور و ظلمت از ظهور وي بود

ورنه نور و ظلمت آنجا کي بود

جامي از مي پر ز مي بستان بنوش

شادي رندان و سرمستان بنوش

قول ما حق است و از حق مي شنو

گه مقيد گاه مطلق مي شنو