شماره ٥٨

آفتابي تو و ما سايه تو

احول است آن که يکي را به دو ديد

روي تو نور هم از روي تو يافت

چشم تو سرمه ز چشم تو کشيد

اين چنين خوش سخني مستانه

در خرابات که گفت و که شنيد