شماره ٨٧

کيمياي ولايتي دارم

مس جسم بشر چو زر سازم

قلعي و زاک با نشادر و ملح

گاه شمسي و گه قمر سازم

در فشاني کنم بگاه سخن

عقد زيبق از آن گهر سازم

نزد من خاک و زر يکي باشد

زانکه من خاک را چو زر سازم

هرچه سازم به عشق سيد خويش

همچو زر خوب سازم ار سازم