قاعده در بطلان حلول و اتحاد

من و ما و تو او هست يک چيز

که در وحدت نباشد هيچ تمييز

هر آن کو خالي از خود چون خلا شد

انا الحق اندر او صوت و صدا شد

شود با وجه باقي غير هالک

يکي گردد سلوک و سير و سالک

حلول و اتحاد از غير خيزد

ولي وحدت همه از سير خيزد

تعين بود کز هستي جدا شد

نه حق شد بنده نه بنده خدا شد

حلول و اتحاد اينجا محال است

که در وحدت دويي عين ضلال است

وجود خلق و کثرت درنمود است

نه هرچ آن مي نمايد عين بود است