در تضمين مطلع يکي از قصايد سعدي گويد

چه تفاوت کند ار زانکه بيائي بر ما

« بامدادان که تفاوت نکند ليل و نهار»

دست در دامن مي زن که از اين پس همه روز

« خوش بود دامن صحرا و تماشاي بهار »